unfoldingWord 02 - Дунёда гуноҳ пайдо булмоқда
Raamwerk: Genesis 3
Skripnommer: 1202
Taal: Uzbek
Tema: Sin and Satan (Sin, disobedience, Punishment for guilt)
Gehoor: General
Doel: Evangelism; Teaching
Kenmerke: Bible Stories; Paraphrase Scripture
Status: Approved
Skrips is basiese riglyne vir vertaling en opname in ander tale. Hulle moet so nodig aangepas word dat hulle verstaanbaar en relevant is vir elke verskillende kultuur en taal. Sommige terme en konsepte wat gebruik word, het moontlik meer verduideliking nodig of selfs heeltemal vervang of weggelaat word.
Skripteks
Одам Ато ва унинг хотини Худо улар учун яратган гўзал боғда яшардилар. Улар кийим киймасдилар ва бундан уялмасдилар, чунки у даврда дунёда гуноҳ йуқ эди. Улар боғ бўйлаб сайр қилардилар ва Худо билан мулоқот қилиб яшардилар.
Лекин боғда илон бор эди. Илон айёр эди. Бир куни у аёлдан: “Худо сизларга ҳақиқатан ҳам боғдаги барча дарахтларнинг меваларидан ейишни тақиқладими?” — деб сўради.
Аёл жавобан: “Худо бизларга яхшилик ва ёмонликни билиш дарахти меваларидан ташқари барча дарахтларнинг меваларини ейишга ижозат берди. Худо биз у дарахтнинг мевасини есак ёки ҳатто унга тегинсак, дарҳол ўлишимизни айтди” — деди.
Илон аёлга жавоб қайтарди: “Ёлғон! Ўлмайсизлар. Сизлар бу мевани еганингиздан сўнг Худо каби бўлишингизни, яхшилик ва ёмонликни тушунишингизни У билади”.
Аёл бу мева чиройли ва ёқимли эканлигини кўриб, уни узди ва еди. Кейин мевани эрига берди, у хам еди.
Шу заҳоти Одам Ато ва унинг хотини ҳамма нарсани ўзгача кўришни бошладилар ва улар ёлонғоч эканликларини тушундилар. Шунда улар ўзларини баргдан ясалган боғич билан ёпишга ҳаракат қилдилар.
Майин шабада пайти Одам Ато хотини билан Худонинг боғда юрганини эшитиб, бекиниб олишди. Худо Одам Атони чақирди: “Одам, сен қаердасан?” Одам Ато деди: “мен Сени боғда юрганингни эшиниб қўрқиб кетдим ва бекиниб олдим, чунки мен яланғочман”.
Шунда Худо сўради: “Ким сенга яланғочсан деб айтди? Балки Мен сенга тақиқлаган дарахт мевасидан егандирсан?” Одам эса: “Сен берган хотин менга бу мевани берди”, деди. Шунда Худо аёлдан сўради: “Нима учун сен бундай қилдинг?” “Мени илон алдади”, деб жавоб берди аёл.
Худо илонга деди: “Сен энди лаънатисан — сен ерда судралиб юриб тупроқ ейсан. Сен ва хотин душман бўласизлар. Авлодларингиз ҳам бир бирига душман бўлади. Сен аёл авлодини товонидан чақасан, у эса сенинг бошингни янчади”.
Сўнг Худо аёлга деди: “Сенинг ҳомиладорлигингни азобли, туғишингни жуда оғриқли қиламан. Сен эрингга эгалик қилишни истайсан, лекин у сенга бош бўлади”.
Кейин Худо эркакка деди: “Сен хотинингга қулоқ солдинг, Менга эса қулоқ солмадинг. Энди ер лаънатланган, ундан ҳосил олиш учун машаққат билан меҳнат қилишинг керак. Сўнг ўласан, ва сенинг тананг ерга қайтади”. Эркак ўз хотинига Момо Ҳаво деб исм берди, бу исм “ҳаёт берувчи” маъносини англатади, чунки у барча одамларнинг онаси бўлиши керак эди. Худо Одам Ато ва Момо Ҳавога ҳайвонларнинг терисидан кийимлар берди.
Сўнг Худо деди: “Энди инсонлар биздек, яхшилик ва ёмонликни биладиган бўлдилар. Улар ҳаёт дарахти мевасини еб, абадий яшашларига йўл қўймаслик керак”. Шунинг учун Худо Одам Ато ва Момо Ҳавони боғдан ҳайдаб, кираверишга қудратли фаришталарни қўйди, токи ҳеч ким ҳаёт дарахти меваларидан ея олмасин.