unfoldingWord 35 - Ang Maluluy-on nga Amahan

Usa ka adlaw, si Jesus nanudlo sa mga maniningil ug buhis ug uban pang mga makakasala nga mialirong aron maminaw kaniya.

Gisaway nila si Jesus kay nakita sa mga pangulo sa mga Judio nga maayo ang iyang pagtagad sa mga makasasala. Tungod niana, gisulti ni Jesus ang usa ka istorya.

“Naay usa ka tawo nga adunay duha ka anak nga lalaki. Giingnan sa manghod ang iyang amahan, ‘Pa, gusto ko nga makuha na nako karon ang akong panulondon sa atong katigayonan!’ Mao nga gibahin sa amahan ang iyang kabtangan sa duha niya ka mga anak.”

“Sa wala madugay gitigom sa manghod nga anak ang tanan nga iyahang bahin, ug miadto sa layong lugar ug giusik-usikan ang iyang kwarta sa kalibotanong mga buhat.”

“Human ato, usa ka grabe nga tinggutom ang nahitabo sa lugar nga iyang gikahimutangan ug wala na siya’y kwarta nga ikapalit ug pagkaon. Busa mitrabaho na lang siya nga tigbahog sa mga baboy tungod kay wala nay laing trabaho nga iyang makita. Nagkagidlay ug gigutom na siya kaayo ug buot na niyang kan-on ang mga pagkaon sa mga baboy.”

“Sa kataposan, ang manghod nga anak miingon sa iyang kaugalingon, ’Unsa man kining akong gibuhat? Ang tanan nga sulugoon sa akong amahan daghang makaon, unya ako diri walay kaon ug gigutom kaayo. Mobalik ko sa akong amahan ug maghangyo nga himoon na lang ko niya nga iyang sulugoon.”

“Busa miuli siya sa balay sa iyang amahan. Sa diha nga layo pa siya, nakita siya sa iyang amahan ug naluoy kini kaniya. Gitagbo niya ang iyang anak, gigakos, ug gihagkan.”

“Miingon ang anak nga lalaki, ‘Amahan, nakasala ako batok sa Dios ug batok kanimo. Dili na ako takos nga tawgon nga imong anak.’”

“Apan giingnan sa iyang amahan ang usa sa iyang mga sulugoon, ‘Lakaw ug kuhaa ang labing maayo nga mga sanina, ug isul-ob sa akong anak! Sul-obi usab siya ug singsing, ug sandalyas. Unya ihawa ang labing maayo nga nating baka aron magkombira kita, ug magsaulog, tungod kay ang akong anak nga lalaki patay na, apan karon buhi na siya! Siya nawala, apan karon nakit-an na!’”

“Busa misugod sa pagsaulog ang mga katawhan. Sa wala madugay, miuli sa balay ang magulang nga anak gikan sa uma. Nakadungog siya ug sonata, mga panagsayaw ug natingala siya kon unsay nahitabo.”

“Sa diha nga nahibal-an sa magulang nga anak nga nagsaulog sila tungod kay ang iyang manghod nga lalaki miuli na sa balay, labihan niyang sukoa ug dili unta mosulod sa balay. Migawas ang iyang amahan ug gihangyo siya nga mosulod ug magsaulog uban kanila, apan mibalibad siya.”

“Miingon ang magulang nga anak sa iyang amahan, ‘Nagtrabaho ko sa daghang katuigan nga matinud-anon kanimo! Wala ako makalapas sa bisan unsa, apan wala ko nimo hatagi bisan usa lang ka gamay nga kanding aron maglipay-lipay ko uban sa akong mga higala. Apan sa diha nga miuli sa balay kining anak nimo nga nag-usik-usik sa imong kwarta sa kalibotanong mga buhat, imo siyang giihawan ug labing maayo nga nating baka!’”

“Mitubag ang amahan, ‘Anak, ikaw kanunay ang nakauban ko, ug ang tanan nga ania kanako imo usab. Apan karon angay kitang magsaulog, kay ang imong manghod nga lalaki patay na, apan karon buhi na siya! Siya nawala, apan karon nakit-an na!’”