unfoldingWord 47 - ໂປໂລແລະຊີລາໃນເມືອງຟີລິບປອຍ
Grandes lignes: Acts 16:11-40
Numéro de texte: 1247
Langue: Lao
Audience: General
Objectif: Evangelism; Teaching
Features: Bible Stories; Paraphrase Scripture
Statut: Approved
Les scripts sont des directives de base pour la traduction et l'enregistrement dans d'autres langues. Ils doivent être adaptés si nécessaire afin de les rendre compréhensibles et pertinents pour chaque culture et langue différente. Certains termes et concepts utilisés peuvent nécessiter plus d'explications ou même être remplacés ou complètement omis.
Corps du texte
ໂຊໂລເລີ່ມອອກເດີນທາງໄປທົ່ວອານາຈັກໂຣມໂດຍໃຊ້ຊື່ໃໝ່ວ່າ “ໂປໂລ” ມື້ໜຶ່ງໂປໂລແລະເພື່ອນຂອງລາວ, ຊີລາໄດ້ເຂົ້າໄປໃນເມືອງຟີລິບປອຍເພື່ອປະກາດຂ່າວປະເສີດເລື່ອງຂອງພຣະເຢຊູ. ພວກເຂົາໄດ້ອອກໄປແຄມແມ່ນ້ຳທີ່ຢູ່ນອກເມືອງເຊິ່ງເປັນບ່ອນທີ່ຄົນທັງຫຼາຍມາຮ່ວມກັນອະທິຖານ. ໃນທີ່ນັ້ນພວກເຂົາໄດ້ພົບກັບແມ່ຄ້າຄົນໜຶ່ງຊື່ວ່າ ລີເດຍ. ນາງເປັນຜູ້ທີ່ຮັກພຣະເຈົ້າແລະນະມັດສະການພຣະເຈົ້າຢູ່ຕະຫຼອດ.
ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງເປີດຈິດໃຈຂອງນາງໃຫ້ນາງໄດ້ຮັບເຊື່ອເລື່ອງຂອງອົງພຣະເຢຊູ ແລ້ວນາງແລະຄອບຄົວຂອງນາງກໍໄດ້ຮັບບັບຕິດສະມາ. ນາງໄດ້ເຊື້ອເຊີນໂປໂລກັບຊີລາໃຫ້ພັກຢູ່ໃນເຮືອນຂອງນາງ ສະນັ້ນພວກເຂົາຈິ່ງພັກຢູ່ທີ່ນັ້ນກັບນາງແລະຄອບຄົວຂອງນາງ.
ໂປໂລແລະຊີລາຈະເຂົ້າໄປສະຖານທີ່ໄຫວ້ວອນແລະພົບກັບປະຊາຊົນທີ່ນັ້ນຢູ່ເລື້ອຍໆ. ທຸກໆມື້ເມື່ອພວກເຂົາຍ່າງໄປ ຈະມີຜູ້ຍິງທີ່ຖືກຜີສິງຄົນໜຶ່ງຕິດຕາມພວກເຂົາໄປ. ໂດຍອຳນາດຂອງຜີໃນຕົວຂອງນາງນັ້ນ ນາງສາມາດທຳນາຍເຖິງອະນາຄົດຂອງຄົນອື່ນເພື່ອຫາເງິນໃຫ້ເຈົ້ານາຍຂອງນາງຈາກການເປັນໝໍດູ.
ໝໍດູຍິງທີ່ເປັນທາດຄົນນີ້ມັກຮ້ອງໃສ່ຜູ້ຄົນຢູ່ຕະຫຼອດວ່າ, “ຊາຍ2ຄົນນີ້ແມ່ນຜູ້ຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າອົງສູງສຸດ. ພວກເຂົາກຳລັງບອກພວກເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ເຖິງຫົນທາງແຫ່ງຄວາມລອດພົ້ນ!” ນາງເຮັດແບບນີ້ເລື້ອຍໆຈົນເຮັດໃຫ້ໂປໂລຮູ້ສຶກລຳຄານ.
ໃນທີ່ສຸດ ມື້ໜຶ່ງເມື່ອທາດຍິງຄົນນັ້ນກຳລັງຮ້ອງປະກາດຢູ່ ໂປໂລກໍຫັນໜ້າມາຫານາງແລະກ່າວກັບຜີທີ່ຢູ່ໃນໂຕຂອງນາງວ່າ, “ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູ, ຈົ່ງໜີອອກຈາກຍິງຄົນນີ້!” ແລ້ວຜີກໍອອກຈາກຍິງນັ້ນໄປ.
ຊາຍຜູ້ເປັນເຈົ້ານາຍຂອງທາດຍິງຄົນນັ້ນຮູ້ສຶກໃຈຮ້າຍກັບພວກເຂົາ! ແລ້ວພວກເຂົາກໍຮູ້ວ່າຖ້າບໍ່ມີຜີແລ້ວ ທາດຍິງຄົນນັ້ນກໍບໍ່ສາມາດທຳນາຍເຖິງອະນາຄົດຂອງຄົນທັງຫຼາຍໄດ້. ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າ ຄົນທັງຫຼາຍຈະບໍ່ຈ່າຍເງິນໃຫ້ນາຍຂອງນາງເພື່ອໃຫ້ນາງບອກເຖິງອະນາຄົດຂອງພວກເຂົາ.
ສະນັ້ນ ເຈົ້ານາຍຂອງທາດຍິງຄົ້ນນັ້ນຈິ່ງນຳເອົາໂປໂລແລະຊີລາໄປຫາເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງກຸງໂຣມ ເພື່ອໃຫ້ຂ້ຽນຕີແລະຂັງພວກເຂົາໄວ້ຢູ່ໃນຄຸກ.
ພວກເຂົາຂັງໂປໂລໄວ້ໃນບ່ອນເລິກສຸດຂອງຄຸກພ້ອມທັງລັອກຕີນແລະມືຂອງພວກເຂົາໄວ້. ແຕ່ພວກເຂົາກໍຍັງຮ້ອງເພງສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າຢ່າງຊື່ນຊົມຍິນດີຈົນເຖິງທ່ຽງຄືນ.
ທັນໃດນັ້ນກໍເກີດມີແຜ່ນດິນໄຫວຢ່າງຮຸນແຮງ! ຈົນເຮັດໃຫ້ປະຕູຄຸກທຸກບານໄຂອອກ, ໂສ້ທີ່ລ່າມນັກໂທດທຸກຄົນກໍຫຼຸດອອກ.
ເມື່ອເຈົ້າໜ້າທີ່ຍາມຄຸກຕື່ນຂຶ້ນມາແລ້ວເຫັນວ່າປະຕູຄຸກທຸກບານໄຂອອກ ລາວກໍຕົກໃຈຫຼາຍ! ລາວຄິດວ່ານັກໂທດທັງໝົດໄດ້ໜີອອກໄປໝົດແລ້ວ, ສະນັ້ນລາວຈິ່ງຄິດວ່າຈະຂ້າຕົວຕາຍ. (ລາວຮູ້ວ່າຫົວໜ້າຊາວໂຣມຈະຂ້າລາວຖ້າລາວປ່ອຍໃຫ້ນັກໂທດໜີໄປ) ແຕ່ໂປໂລເຫັນລາວຈິ່ງຮ້ອງໃສ່ລາວວ່າ, “ຢຸດດຽວນີ້! ຢ່າທຳຮ້າຍໂຕເອງ, ພວກເຮົາທຸກຄົນຍັງຢູ່ທີ່ນີ້.”
ເຈົ້າໜ້າທີ່ຍາມຄຸກຄົນນັ້ນຮູ້ສຶກຢ້ານຈົນຕົວສັ່ນແລະເຂົ້າມາຖາມໂປໂລວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຕ້ອງເຮັດຢ່າງໃດເພື່ອຈະໄດ້ຮັບຄວາມລອດພົ້ນ?” ໂປໂລຈຶ່ງຕອບລາວວ່າ, “ຈົ່ງເຊື່ອໃນພຣະເຢຊູເຈົ້າຜູ້ເປັນເຈົ້ານາຍ ແລ້ວເຈົ້າແລະຄອບຄົວຂອງເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບຄວາມລອດພົ້ນ.” ຫຼັງຈາກນັ້ນເຈົ້າໜ້າທີ່ຍາມຄຸກກໍພາໂປໂລແລະຊີລາກັບໄປເຮືອນຂອງລາວແລະລ້າງບາດແຜໃຫ້ກັບພວກເຂົາ. ໂປໂລໄດ້ປະກາດຂ່າວປະເສີດເລື່ອງຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າໃຫ້ກັບທຸກໆຄົນໃນເຮືອນຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່ຄົນນັ້ນ.
ເຈົ້າໜ້າທີ່ຍາມຄຸກແລະເມຍພ້ອມທັງສະມາຊິກຄອບຄົວຂອງລາວໄດ້ຮັບເຊື່ອໃນອົງພຣະເຢຊູ ແລະຮັບບັບຕິສະມາໝົດທຸກຄົນ. ຈາກນັ້ນພວກເຂົາກໍນຳອາຫານມາໃຫ້ໂປໂລແລະຊີລາກິນຮ່ວມກັນຢ່າງຊົມຊື່ນຍິນດີ.
ໃນວັນຕໍ່ມາ ເຈົ້າເມືອງກໍອະນຸຍາດໃຫ້ປ່ອຍໂປໂລແລະຊີລາອອກຈາກຄຸກ ແລະຂໍໃຫ້ພວກເຂົາອອກໄປຈາກເມືອງຟີລິບປອຍ. ໂປໂລແລະຊີລາໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມນາງລີເດຍແລະເພື່ອນບາງຄົນໃນເມືອງກ່ອນທີ່ຈະອອກຈາກເມືອງໄປ. ຂ່າວປະເສີດເລື່ອງຂອງອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍແຜ່ຂະຫຍາຍອອກໄປ ແລະຄຣິສຕະຈັກກໍນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ.
ໂປໂລແລະຜູ້ນຳຄຣິສຕຽນຄົນອື່ນໆໄດ້ອອກເດີນທາງໄປຍັງຫຼາຍໆເມືອງ ເພື່ອປະກາດແລະສັ່ງສອນຜູ້ຄົນເຖິງຂ່າວປະເສີດຂອງອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າ. ພວກເຂົາຍັງໄດ້ຂຽນຈົດໝາຍເພື່ອໜູນໃຈແລະສັ່ງສອນຜູ້ທີ່ເຊື່ອຢູ່ຕາມຄຣິສຕະຈັກຕ່າງໆ. ຈົດໝາຍບາງສະບັບກໍໄດ້ກາຍມາເປັນໜັງສືທີ່ຢູ່ໃນພຣະຄຳພີ.