Უძღები Შვილი
रुपरेषा: Story of the prodigal son dramatized, with application. Invitation and sinner's prayer. There are several versions of this; some have direct Scripture quotes; others paraphrase.
स्क्रिप्ट क्रमांक: 108
इंग्रजी: Georgian
थीम: Living as a Christian (Repentance, Leaving old way, begin new way, Forgiveness, Joy, happiness, rejoicing); Character of God (Love of God, Grace and Mercy, Nature, character of God)
प्रेक्षक: General; Christian; Western
शैली: Monolog
शैली: Bible Stories & Teac
उद्देश: Evangelism; Teaching
बायबल अवतरण: Minimal
स्थिती: Approved
स्क्रिप्ट हे इतर भाषांमध्ये भाषांतर आणि रेकॉर्डिंगसाठी मूलभूत मार्गदर्शक तत्त्वे आहेत. प्रत्येक भिन्न संस्कृती आणि भाषेसाठी त्यांना समजण्यायोग्य आणि संबंधित बनविण्यासाठी ते आवश्यकतेनुसार स्वीकारले जावे. वापरलेल्या काही संज्ञा आणि संकल्पनांना अधिक स्पष्टीकरणाची आवश्यकता असू शकते किंवा अगदी बदलली किंवा पूर्णपणे वगळली जाऊ शकते.
स्क्रिप्ट मजकूर
იყო ერთი კაცი, რომელსაც ყავდა ორი ვაჟი. ერთ დღეს მივიდა უმცროსი ვაჟი მამასთან და უთხრა: მამა, მომეცი ჩემი წილი ქონებისა. მამამ გაყო თავისი ქონება და მისცა უმცროს ვაჟს თავისი წილი.
აიღო თავისი წილი უმცროსმა ვაჟმა და წავიდა. გამოხდა ხანი. გაფლანგა მთელი თავისი ქონება თავქარიან ცხოვრებაში. ამ დროს შიშილი ჩამოვარდა იქ და ღორების მოჯამაგირედ დაიწყო მუშაობა. ენატრებოდა ღორების საჭმელი ეჭამა და კუჭი ამოევსო. იფიქრა ერთ დღე. მამაჩემის სახლში ბევრი მსახურია, მათ საჭმელ–სასმელი უხვად აქვთ. მივალ მამაჩემთან და ვეტყვი. მამა შევცოდე შენსა და ღვთის წინაშე, მომეცი ნება უკან დავბრუნდე და მოჯამაგირედ დაგიდგე. ასეც მოიქცა ვაჟი.
ჯერ კიდევ არ მიახლოვებოდა სახლს, რომ მამაისმა შენიშნა ის და გაიქცა მის შესაგებებლად. მივიდა და გულში ჩაიკრა შვილი.
უთხრა შვილმა: „მამა შევცოდე შენსა და ზეცის წინაშე. არ ვარ ღირსი შენს შვილად ვიწოდებოდე.“ მაგრამ მამამ ბრძანა : მოეტანათ მისთვის კარგი შესამოსელი და ჩაეცვათ, საუკეთესო სანდლები მოეტანათ. დაეკლათ ნასუქი ხბო, გაეკეთებინათ ბეჭედი თითზე და გაემართათ ნადიმი.“ მკვდარი იყო ჩემი შვილი და გაცოცხლდა. დაკარგული იყო და დაბრუნდა, უნდა ვიხაროთ ამ ამბით.
ეს ამბავი მოუთხრო უფამა ხალხს იმის მისანიშნებლად, თუ რამდენად ვუყვარვართ ჩვენ ცოდვილები, მისი შვილები. ის მოწყალე მამა არის ამ ამბავში. ჩვენ კი ცოდვილი უძღები შვილები. და გველის როდის მიუბრუნდებით მას. ყოველი ცოდვილის მონანიებას და სახლში დაბრუნებას ზეცა სიხარულით ხვდება. მას არ სურს რომ ცოდვის გამო დავისაჯოთ, მოვხვდეთ ჯოჯოხეთში. ის შემბრალე და სულგრძელი ელოდება თავის შვილებს როდის დაუბრუნდებიან სწორ გზას, როდის იტყვიან უარს ცოდვაზე და შეუდგებიან ღვთის გზას. ჩვენ უნდა შევინანოთ ჩვენი ცოდვები, მოვინანიოთ და ვთქვათ: უფალო ღმერთო , მე ვაღიარებ ჩემს ცოდვებს, მე მწამს იესოსი, რომ ის მოკვდა ჩემთვის, ეწამა და ჯვარს ეცვა ჩემი ცოდვების გამო. გევედრები მომიტევე და შემიწყალე იესო ქრისტეს გამო,მე უარვყოფ ჩემს განვლილ ცხოვრებას და მინდა გავყვე იესოს. მინდა რომ ის ჩემი მამა იყოს. მიმიღე შენს დაკარგულ ძედ, იესო ქრისტეს სახელით , იესო ქრისტეს გამო. ამენ.“