LOER, LUISTER EN LEWE Boek 5: Beproewings ter wille van God

Inleiding

Goeiedag. Die groen prenteboek vertel van groot en belangrike mense in die Bybel wat op God vertrou het om hulle in moeilike tye te help. Terwyl jy luister, moet jy elke keer na die volgende prent blaai wanneer jy dié musiek hoor.

Prent 1: Naäman Besoek Elisa Se Huis

2 Konings 5:1-12

Elisa was 'n groot leermeester en profeet van God in Israel. Elisa het geweet dat God enige iets kan doen. Eendag het 'n man met die naam Naäman na Elisa se huis gekom. Naäman was die leier van die Aramese leër. Die Arameërs was vyande van Israel.

Naäman was 'n dapper en magtige man, maar hy was melaats. Hy het na Israel toe gekom, omdat hy gehoor het dat Elisa sy melaatsheid kon gesondmaak. Maar Elisa het nie eens uitgegaan om hom te groet nie. Elisa het sy dienaar gestuur om vir Naäman te sê: "Gaan was jou sewe maal in die Jordaan, dan sal jy gesond word en rein wees." Naäman het kwaad geword en gesê: "Ek het darem gedink hy sou uitkom en gaan staan, die Naam van die Here sy God aanroep, dan sy hand heen en weer oor die plek beweeg en so die melaatsheid wegneem." Naäman het woedend daarvandaan weggery.

Prent 2: Naäman in Die Rivier

2 Konings 5:13-19

Naäman se slawe het hom gesmeek om sy woede en trots te laat staan. Hulle het hom oorreed om Elisa se eenvoudige opdrag uit te voer. Naäman het toe na die Jordaanrivier gegaan en homself sewe keer gewas.

Kyk! Naäman is baie bly. Hy is heeltemal gesond. Die Here God het hom genees van sy melaatsheid.

Prent 3: Elisa En Die Waens Van Vuur

2 Konings 6:8-17

In hierdie tyd was daar oorlog tussen die Arameërs en Israel. God het elke keer vir sy dienskneg Elisa gewaarsku wanneer die Arameërs beplan het om Israel aan te val en dan het Elisa die koning van Israel gewaarsku. Die koning van Aram het toe sy soldate beveel: "Gaan vind uit waar hy (Elisa) is, dan stuur ek manne om hom te vang." Vroeg een oggend het Elisa en sy slaaf buitentoe gegaan en gesien dat die Aramese leër hulle stad omsingel het. Die dienskneg het uitgeroep: "Ag, meneer! ... wat gaan ons nou maak?" Elisa het gesê: "Moenie bang wees nie, dié wat by ons is, is meer as wat hulle is." Elisa het tot God gebid en Hom gevra om die slaaf se oë te open.

Die slaaf het gekyk en gesien dat die berge rondom vol perde en strydwaens van vuur was. God het hulle gestuur om Elisa-hulle te beskerm. Elisa het geweet dat wanneer God se dienaars sy opdragte gehoorsaam, God hulle sal lei en beskerm. Daarom was hy vir niks of niemand bang nie.

Prent 4: Elisa En Die Blinde Leër

2 Konings 6:17-23; Romeine 12:19-20; Hebreërs 10:30; Spreuke 25:21

Terwyl die Arameërs naderkom om Elisa gevange te neem, het hy tot die Here gebid: "Slaan tog hierdie mense met blindheid!" Onmiddellik kon nie een van die soldate meer sien nie. Elisa het na hulle toe gegaan en gesê: "Kom agter my aan, dan lei ek julle tot by die man vir wie julle soek." Maar Elisa het al die blinde mans reguit in Samaria, die hoofstad van Israel, ingelei. Daarna het Elisa weer tot God gebid: "Here, maak hierdie mense se oë oop dat hulle kan sien." Toe die Here hulle oë oopmaak, sien hulle dat hulle in Samaria was, die stad van hulle vyande. Die koning van Israel wou hulle doodmaak, maar Elisa het vir hom gesê: "Sit vir hulle eet- en drinkgoed voor, dat hulle kan eet voordat hulle teruggaan na hulle koning toe." Die koning het gedoen soos Elisa gesê het.

Die God van Elisa is groter as enige vyand. God beveel ons in sy Woord om nie wraak te neem op ons vyande nie, want Hy sê: "Dit is mý reg om te straf; Ék sal vergeld." Hy het ook gesê: "As jou vyand honger is, gee hom iets om te eet; as hy dors is, gee hom iets om te drink ..."

Prent 5: Die Beleëring Van Samaria

2 Konings 6:24 - 7:2

Kyk! Die koning van Israel was besig om op die stadsmuur te loop, toe daar twee vroue na hom toe kom. Hulle het die koning om hulp gesmeek. Hulle was so honger dat hulle die een vrou se kind geëet het. Dit was omdat die Aramese leër weer gekom het om teen Israel te veg. Die Arameërs het die stad Samaria vir 'n lang tyd omsingel en nie lank nie, of die Israeliete in die stad het geen kos oorgehad om te eet nie.

Die koning het nie geweet wat om te doen nie. Hy was kwaad omdat God hulle nie van die Arameërs gered het nie. En hy het besluit om Elisa, die dienaar van God, dood te maak. Toe het Elisa die volgende boodskap na die koning toe gestuur: "So het die Here God gesê: Môre hierdie tyd sal 'n mens ... meel of ... gars kom koop, hier in die poort van Samaria."

Prent 6: Die Vier Melaatses

2 Konings 7:3-20

Op daardie tydstip het daar vier melaatse mans by die hek van Samaria gesit. Hulle het vir mekaar gesê: "Hoekom bly ons hier tot ons doodgaan? ... Kom ons loop oor na die kamp van die Arameërs toe!"

Intussen het die Arameërs 'n groot geraas gehoor. Dit het geklink na 'n groot leërmag wat op pad was. Hulle was so bang dat hulle alles net so gelos en op die vlug geslaan het. Toe die melaatse manne by die kamp kom, was daar niemand nie. Die melaatses het kos en alles wat hulle nodig gehad het, in die kamp gevat. Toe sê hulle vir mekaar: "Ons maak nie reg nie. Vandag is 'n dag vir blydskap en ons bly stil!" Toe het hulle haastig na Samaria teruggegaan en die nuus vir die stad se hekwagte vertel, wat op hulle beurt vir die koningshuis gaan sê het. Kort voor lank het die mense kos by die hekpoort van Samaria gekoop, net soos God vir Elisa gesê het.

Prent 7: Jona Vlug Vir God

2 Konings 13:14-20; Jona 1:1-7

'n Ruk daarna het Elisa siek geword en gesterf. Ná sy dood was daar 'n ander profeet in Israel met die naam Jona. God het vir Jona gesê: "Maak klaar, gaan na die groot stad Nineve toe en spreek hom aan, want Ek weet hoe sleg hy is." Die mense van Nineve was ook vyande van Israel en Jona wou nie na hulle toe gaan nie; daarom het hy probeer vlug. Hy het 'n skip gevind wat op pad was na 'n ver land. Hy het vir die reis betaal en die skip het vertrek. Maar toe het die Here 'n groot storm op die see laat losbars. Die mense op die skip was baie bang. Hulle het gesê: "Kom ons trek lootjies sodat ons kan uitvind oor wie hierdie ramp ons tref." Hulle het toe lootjies getrek en uitgevind dat Jona die skuldige was.

Prent 8: Jona En Die Groot Vis

Jona 1:8 - 2:10

Die matrose het toe vir Jona gesê: "Wat het jy nou aangevang?" Hy het vir hulle vertel dat hy besig was om vir God weg te hardloop. Daarop het hulle vir hom gevra: "Wat moet ons met jou maak dat die see weer rondom ons kan kalm word?" Jona het geantwoord: "Vat my en gooi my in die see, dan sal dit kalm word rondom julle, want ek weet dit is oor my dat hierdie groot storm rondom julle woed." Die mense wou nie vir Jona doodmaak nie, maar die storm het al hoe erger geraak; daarom het hulle hom gevat en in die see gegooi. Maar Jona het nie verdrink nie. Kyk! 'n Groot vis het vir Jona ingesluk. Hy het drie dae lank in die maag van die vis bly lewe. Toe het die vis vir Jona op droë grond uitgespoeg.

Prent 9: Jona by Nineve

Jona 3:1-10

God het weer met Jona gepraat: "Maak klaar, gaan na die groot stad Nineve toe en spreek hom aan met die boodskap wat Ek jou sal gee." Jona het hierdie keer vir God gehoorsaam en na Nineve gegaan. Hy het die mense gewaarsku: "Nog net veertig dae en Nineve word verwoes!" Die koning en al die mense het na God geroep om hulle te red. Hulle het hulle verkeerde dinge laat staan; daarom het God besluit om hulle nie te vernietig nie.

Ons is almal soos Jona en die mense van Nineve. Ons was almal aan God ongehoorsaam en het verkeerde dinge gedoen. Ons verdien om gestraf te word. Maar God het ons lief. Hy wil nie hê dat ons na die plek van ewige straf, die hel, moet gaan nie. Daarom het Hy Jesus gestuur om ons te waarsku en ons te red sodat ons van die verkeerde dinge kan wegdraai. Jesus het vir ons sondes gesterf. Hy was in die graf vir drie dae, net soos Jona vir drie dae in die maag van die vis was. Toe het Jesus uit die dood opgestaan. Nou gee Hy die ewige lewe vir almal wat in Hom glo en Hom gehoorsaam. Dit is goeie nuus wat ons vir alle mense moet vertel.

Prent 10: Ester En Die Koning

Ester 1:1 - 2:18

Ester was 'n jong Joodse meisie van die land Israel. Haar ouers het gesterf, daarom het haar oom, Mordegai, vir haar gesorg.

Na 'n oorlog is Ester en Mordegai saam met die ander mense van Israel gevange geneem en weggeneem na 'n vreemde land, Persië. Die koning van Persië was 'n baie magtige man. Almal het hom gevrees. Toe sy koningin aan hom ongehoorsaam was, het hy besluit om haar te vervang. Daarom het hy mooi jong vroue uit al die provinsies van sy koninkryk in sy paleis bymekaar laat kom. Uit almal van hulle het hy Ester gekies om sy nuwe koningin te wees. Ester het egter vir niemand vertel dat sy 'n Jood was nie.

Prent 11: Mordegai Weier Om Te Buig

Ester 3:1 - 4:17, 5:14; Johannes 3:16

In hierdie prent sien ons vir Haman, 'n belangrike man in Persië. Al die mense moes kniel en aan Haman eer betoon as hy verbykom. Maar Ester se oom Mordegai het geweier om voor Haman te buig. Mordegai het net voor God gebuig en Hom alleen aanbid. Haman was kwaad daaroor. Hy het vas besluit om wraak te neem op Mordegai. Eendag het Haman vir die koning vertel: "Daar is 'n volk wat versprei is oor al die provinsies van u koninkryk en wat hulle self apart hou van die ander volke. Hulle gebruike verskil van al die ander nasies s'n en hulle gehoorsaam nie die wette van die koning nie." Hy het van die Jode gepraat. Haman het ook gesê: "... vaardig 'n proklamasie uit om hulle uit te roei." Haman het vir die koning geld aangebied en die koning het sy versoek toegestaan, maar hy wou nie Haman se geld aanvaar nie. Deur die hele Persiese koninkryk is daar toe 'n wet gemaak dat al die Jode op 'n sekere dag doodgemaak en hulle besittings gevat moes word. Haman het ook 'n groot galg laat bou om Mordegai aan op te hang. Mordegai het vir Ester gevra om na die koning te gaan en vir haar mense te pleit. Maar Ester het gesê: "... man of vrou, wat na die koning toe in die binneste voorhof gaan as hy nie ontbied is nie: hy word sonder meer doodgemaak." Ester het vir Jode in die stad gevra om vir drie dae sonder kos en drank te bly en spesiaal in gebed vir haar in te tree by God. Sy en haar diensmeisies sou dieselfde doen. Sy het ook gesê: "Daarna sal ek na die koning toe gaan, al is dit teen die wet. As ek moet omkom, moet ek maar omkom."

Prent 12: Ester Se Fees

Ester 5:1 - 7:10

God het die gebede van die Jode beantwoord. Die koning het vir Ester toestemming gegee om met hom te praat. Sy het hom toe na twee feeste genooi én sy het ook vir Haman genooi. Op die feeste het die koning gevra: "Wat is dit wat jy wil vra? Dit sal vir jou gegee word. Wat is jou versoek?" Ester het geantwoord: "As die koning my goedgesind is, en die koning dit goedvind, laat my en my volk toe om te bly lewe. ... Ek vra dit, want ons, ek en my volk, is verkoop om voor die voet uitgeroei te word." Toe sê die koning: "Wie is dit wat so iets beplan, en waar is hy?" En Ester antwoord: "Die teëstander en vyand is hierdie lae mens, hierdie Haman." Die koning was so kwaad toe hy van Haman se bose planne hoor, dat hy hóm aan die galg wat vir Mordegai bedoel was, laat ophang het. Al die Jode se lewens is gespaar.

Ester was bereid om te sterf sodat haar mense van die dood gered kon word. Jesus was ook. Hy het ons so liefgehad dat Hy gesterf het om ons te red van die plek van ewige straf, waarheen ons verdien om te gaan, as gevolg van ons sonde. As ons in Jesus glo, moet ons ook bereid wees om ander mense van Hom te vertel sodat hulle ook gered kan word.

Inleiding

Twee Israelitiese manne, Daniël en Nehemia, is ook soos Ester en Mordegai gedwing om in die land van hulle vyande te gaan woon. Daniël en Nehemia het ook vir God aanbid en groot manne vir God geword. Onthou om na die volgende prent in die boek te blaai wanneer julle hierdie musiek hoor.

Prent 13: Daniël En Sy Vriende

Daniël 1:1-21

Hierdie prent wys vir ons Daniël en sy drie vriende. Hulle was ook Jode of Israeliete. Hulle is deur hulle vyande na die land Babel geneem. Die koning van Babel wou hê dat hulle hom moes dien. Daarom moes hulle die taal en gebruike van Babilon aanleer. Maar Daniël en sy vriende het geweier om die ryk kosse van die koning te eet. Dit was teenstrydig met die gebruike van die Jode. Hulle wou God se wette gehoorsaam; daarom het hulle groente gevra om te eet en net water om te drink. Die man wat na hulle moes omsien, was bekommerd dat hulle maer en siek sou word. Maar God het vir hulle gesorg en hulle was gesonder en slimmer as al die ander manne wat die koning in Babel gedien het.

Prent 14: Daniël En Die Koning Van Babel

Daniël 2:1-49

Die koning van Babel het 'n droom gehad. Hy het sy wyse manne en die fortuinvertellers gevra om vir hom die droom te vertel en die betekenis daarvan uit te lê, maar nie een van hulle kon dit doen nie. Daarom het hy besluit om hulle almal dood te maak. Daniël en sy vriende het toe tot God gebid, en God het die koning se droom aan Daniël openbaar.

Daniël het na die koning toe gegaan en gesê: "... daar is 'n God in die hemel wat geheime kan openbaar en wat aan u, koning Nebukadnesar, wil bekend maak wat in die toekoms gaan gebeur." Daniël het vir die koning vertel dat hy in sy droom al die koninkryke van die wêreld gesien het, en dat hy ook 'n groter koninkryk gesien het wat hulle almal vernietig het. Dit is die koninkryk van God wat vir altyd sal bestaan. Die woorde van Daniël het die koning baie beïndruk. Die wyse manne en fortuinvertellers is toegelaat om te bly lewe en Daniël is onder die koning aangestel as goewerneur oor die hele Babel.

Alles wat in hierdie wêreld gebeur, is onder die beheer van die groot God waarvan Daniël gepraat het. Daarom moet ons nie na fortuinvertellers of toordokters gaan nie, maar na God. Ons moet op Hom vertrou om te doen wat reg is.

Prent 15: Die Goue Afgod

Daniël 3:1-12; Eksodus 20:4-5

Die koning van Babel het 'n groot standbeeld van goud laat oprig. Hy het al sy amptenare laat roep om na die standbeeld te kom kyk. 'n Aankondiger het hard geroep: "Wanneer julle die geluid hoor van trompet, fluit, siter, lier, harp, ... moet julle buig voor die goue beeld wat koning Nebukadnesar laat oprig het, en dit aanbid. Wie nie buig en die beeld aanbid nie, sal onmiddellik in 'n brandende oond gegooi word." Daniël se vriende, Sadrag, Mesag en Abednego, het geweier om die beeld te aanbid. Hulle het God alleen aanbid. Hulle het God se wet geken wat sê: "Jy mag nie vir jou 'n beeld of enige afbeelding maak van wat in die hemel daarbo of op die aarde hieronder of in die water onder die aarde is nie. Jy mag hulle nie vereer of dien nie ..." 'n Paar manne het na die koning toe gegaan en gesê: "... nou is daar Jode, Sadrag, Mesag en Abednego ... wat hulle nie steur aan u bevel nie. Hulle dien nie u god nie, hulle aanbid nie die goue beeld wat u laat oprig het nie."

Prent 16: Die Brandende Oond

Daniël 3:13-28; Eksodus 20:3-5

Die koning het Daniël se drie vriende laat roep. Hy het vir hulle gesê: "... as julle hom nie aanbid nie, sal julle dadelik in 'n brandende oond gegooi word, en watter god sal julle uit my mag kan red?" Die manne het geantwoord: "Ons het ons God vir wie ons dien. Hy het die mag om ons te red uit die brandende oond, en Hy sal ons ook red uit u mag. Selfs as Hy dit nie doen nie, moet u weet dat ons u god nie sal dien nie, die goue beeld wat u laat oprig het, nie sal aanbid nie." Daarom is Sadrag, Mesag en Abednego in die brandende oond gegooi. Maar toe roep die koning uit: "Maar ek sien dan vier manne vry en ongedeerd rondbeweeg in die vuur, en die vierde lyk soos 'n hemelwese!" Toe die drie manne uit die vuur kom, was hulle hare nie eens geskroei nie. Die koning het gesê: "Aan die God van Sadrag, Mesag en Abednego kom die eer toe, Hy wat sy engel gestuur het en sy dienaars gered het. ... Daar is immers geen ander god wat in staat is om so te red nie."

Prent 17: Daniël Bid Tot God

Daniël 6:1-13

Daniël het baie mag in Babel gehad. Daar was ander amptenare wat jaloers was op hom. Maar hulle kon nie fout vind met hom nie, want Daniël het die koning gehoorsaam. Daarom het Daniël se vyande na die koning toe gegaan en hom gevra om 'n wet te maak "dat enigiemand wat gedurende dertig dae enige god of mens aanbid behalwe vir u, U Majesteit, in 'n leeukuil gegooi moet word." Die koning het met die manne saamgestem en die nuwe wet gemaak. Daniël het van die koning se nuwe wet gehoor, maar hy het voortgegaan om drie keer op 'n dag tot God te bid. Toe sy vyande hom sien bid, het hulle na die koning gegaan en gesê: "Daniël ... steur hom nie aan u bevel en aan die dekreet wat u uitgevaardig het nie ..."

Prent 18: Daniël in Die Leeukuil

Daniël 6:14-24

Die koning wou nie hê dat Daniël in die leeukuil moet sterf nie, maar hy kon nie die wet verander nie. Daarom is Daniël vir die leeus gegooi. Vroeg die volgende oggend het die koning na die leeukuil gehardloop en uitgeroep: "Daniël, dienaar van die lewende God, was jou God wat jy met soveel volharding dien, in staat om jou van die leeus te red?"

En Daniël het geantwoord: "My God het sy engel gestuur om die bekke van die leeus toe te sluit sodat hulle my niks kon aandoen nie ..." Die koning was baie bly. Daniël is uit die leeukuil gehaal, en op die koning se bevel is die vyande van Daniël vir die leeus gegooi. Die leeus het hulle onmiddellik verskeur.

Ons hoef nie bang te wees vir wat mense aan ons kan doen nie. Ons moet net op die lewende God vertrou wat vir Daniël en sy vriende gehelp het. Selfs as mense ons doodmaak, het ons steeds hoop, want Jesus is deur God gestuur om die ewige lewe vir almal te gee wat Hom liefhet en Hom gehoorsaam.

Prent 19: Nehemia Voor ’N Groot Koning

Nehemia 1:1 - 2:7

Nehemia het ná Daniël se tyd in Babel gewoon. Nehemia was ook 'n Jood wat op God vertrou het. Hy was ook in diens van die koning. Eendag, terwyl hy vir die koning wyn bedien, het die koning vir hom gevra: "Hoekom lyk jy so bedruk?" Nehemia was hartseer omdat Jerusalem, die stad van sy voorvaders, in puin gelê het en die Jode wat nog daar gewoon het, in groot moeilikheid was. Daarom het Nehemia vir die koning van Jerusalem en sy mense, die Jode, vertel. Toe sê die koning: "Is daar iets wat jy my wil vra?" Nehemia het stil tot God gebid en vir die koning gesê: "As die koning dit goedvind ... stuur my na Juda toe, na die stad waar my voorvaders begrawe is, sodat ek die stad kan herbou." God het Nehemia se gebed verhoor en die koning het hom toegelaat om te gaan en selfs vir Nehemia boumateriaal gegee, en manne om hom te help.

Prent 20: Nehemia Besigtig Die Verwoeste Stad

Nehemia 2:8-20

Nehemia en sy helpers het na Jerusalem vertrek. Nehemia wou die mure eers net gaan bekyk om te sien hoe groot die skade is; daarom het hy reg rondom die afgebreekte mure van die stad gery. Hy het in die nag gegaan sodat niemand geweet het wat hy besig was om te doen nie, want die vyande van die Jode het van Nehemia en sy planne gehoor. Hulle was baie kwaad. Hulle wou nie hê dat enigiemand die Jode moes help nie. Die volgende oggend het Nehemia die Jode bymekaar geroep en gesê: "Kom ons herbou die muur van Jerusalem, dat dié vernedering nie langer op ons rus nie." Hy het vir hulle gesê dat God met hom is en dat die Babiloniese koning sy toestemming vir die bouwerk gegee het. Daarop het die Jode geantwoord: "Kom ons bou!"

Prent 21: Die Mure Word Gebou

Nehemia 3:1 - 6:19

Die Jode het begin werk. Party het die rommel opgeruim; ander het die mure gebou en die hekke ingesit. Die vyande van die Jode het baie kwaad geword. Hulle het gedreig om die Jode dood te maak terwyl hulle werk. Nehemia het weer tot God gebid, want hy het geweet dat alle wysheid en krag aan God behoort. Hy wou by God weet wat om te doen. Toe het hy gewapende manne op die mure geplaas wat die werkers moes bewaak. Elkeen het die wapens opgeneem en vir oorlog voorberei. Die vyande was nie in staat om Nehemia of die ander Jode dood te maak nie. Die werk het voortgegaan en binne net 52 dae was die muur klaar.

Prent 22: Esra Lees Die Wet

Nehemia 8:1 - 13:31

Nadat die muur voltooi is, het die Jode in Jerusalem bymekaargekom. Daar het Esra, die priester van God, die wet van God aan hulle voorgelees. God se wet is opgeteken in God se Woord, die Bybel. Party mense het begin huil toe hulle dit hoor. Hulle het besef dat hulle aan God ongehoorsaam was; dit was die rede waarom God toegelaat het dat die vyande hulle stad vernietig. Die Jode wou hulle sonde (die verkeerde dinge in hulle lewe) laat staan en weer na God luister om te doen wat Hy sê. Nehemia het vir die mense gesê: "Moenie bedroef wees nie; as julle die Here met blydskap dien, sal Hy julle beskerm."

Het jy vreugde? God gee vir ons vreugde en krag wanneer ons Hom ken en sy heilige Woord, die Bybel, gehoorsaam. Laat ek jou nou vertel hoe jy ook die God van Nehemia kan leer en. Hy is die ware God.

Prent 23: Jesus Aan Die Kruis

Johannes 19:17-30

Daar is net een manier om God te leer ken. God het sy Seun, Jesus, gestuur om vir alle mense hierdie pad te wys. Jesus het baie jare gelede op die aarde gelewe. Hy het baie goeie dinge gedoen om mense te help en hy het deur sy voorbeeld vir ons gewys hoe God wil hê mense moet lewe. Maar ons het nie sy voorbeeld gevolg nie, want ons het Hom nie vantevore geken nie. Ons het almal teen God gesondig. God straf die sondaar wat sy Woord en wil verwerp. Ná daardie persoon se dood, stuur God hom of haar hel toe, die plek van ewige vuur, weg uit sy teenwoordigheid. Die Bybel leer vir ons dat God die mens van die stof van die aarde gemaak het en wanneer ons sterf, word ons liggaam weer stof. Maar die menslike gees wat deel is van ons, keer na God wat dit gegee het, terug. Dan ontvang ons God se straf of beloning. Al het Jesus op aarde nooit iets verkeerds gedoen nie, het God toegelaat dat slegte mense vir Jesus doodmaak. Hulle het Hom aan 'n houtkruis vasgespyker. Omdat Jesus ons liefhet, het Hy die straf vir elke mens se sonde op Homself geneem. As ons ons sonde bely, sal God ons vergewe sodat ons Hom kan leer ken en gehoorsaam. Vir die ware volgelinge van Jesus sal daar geen straf ná die dood wees nie. Hule sal God vir altyd liefhê en dien.

Prent 24: Jesus Wys Die Pad Na Die Ewige Lewe

Matteus 7:13-14; Johannes 14:6; Romeine 3:10-23

In hierdie prent sien jy twee paaie.

As mense aanhou om aan God ongehoorsaam te wees, loop hulle op 'n groot, breë pad waar Satan die meester van alle boosheid is. Hierdie pad lei na die plek van ewige straf. Elke mens wat op aarde gebore word, is op hierdie pad. Dit is ook waar van jou en my. Want God se Woord sê: "Daar is nie een wat regverdig is nie, selfs nie een nie, daar is nie een wat verstandig is nie; daar is nie een wat na die wil van God vra nie. Almal het afgedwaal, almal het ontaard. Daar is nie een wat goed doen nie, selfs nie een nie." Daar staan ook geskrywe: "Almal het gesondig, en het nie deel aan die heerlikheid van God nie ..." Omdat alle mense sondaars is, verdien almal om deur God gestraf te word. God het toe sy Seun Jesus gestuur om in ons plek die straf te dra. Maar God het Jesus ook daarna uit die dood opgewek en nou lewe Hy om vir ons die pad na God te wys.

Jesus het gesê: "Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader toe behalwe deur My nie." Die mense wat Jesus volg, sal nie na die plek van ewige straf gaan nie. Ons moet Jesus se weg volg. Dit is die moeilike en smal pad. Omdat daar boosheid in hierdie wêreld is, sal mense op aarde swaarkry. Maar Jesus is altyd mét die mense wat Hom volg. Hy gee vir hulle sy krag. Vir die volgelinge van Jesus is daar hoop, omdat die weg van Jesus na die hemel lei. In die hemel is daar geen swaarkry nie, maar ewigdurende vreugde en vrede, want almal wat hemel toe gaan, sal God dien en liefhê en sal vir ewig in God se teenwoordigheid wees.

Maar Satan en almal wat sy pad loop, sal hel toe gaan, die plek van ewige straf. As jy die weg van Satan wil verlaat en Jesus wil volg op die pad wat na God lei, kan jy die volgende gebed bid: Hemelse Vader. Ek is 'n sondaar. Ek het tot nou toe agter Satan aan geloop en my deur my eie begeertes, my eie slegte gedagtes en gewoontes laat lei. Vergewe my asseblief. Here Jesus, dankie dat U aan die kruis gesterf het en die straf vir my sonde gedra het. Dankie dat u bloed al my sondes afwas. Here Jesus, ek neem U nou aan as my Here en Verlosser. Dankie dat U deur u Heilige Gees vir my die krag gee om 'n kind van God te word en die Woord van God te gehoorsaam. Ek bid dit in die Naam van Jesus. Amen.