unfoldingWord 37 - Исо Лазарни ҳаётга қайтаради
Muhtasari: John 11:1-46
Nambari ya Hati: 1237
Lugha: Uzbek
Hadhira: General
Kusudi: Evangelism; Teaching
Features: Bible Stories; Paraphrase Scripture
Hali: Approved
Hati ni miongozo ya kimsingi ya kutafsiri na kurekodi katika lugha zingine. Yanafaa kurekebishwa inavyohitajika ili kuzifanya zieleweke na kufaa kwa kila utamaduni na lugha tofauti. Baadhi ya maneno na dhana zinazotumiwa zinaweza kuhitaji maelezo zaidi au hata kubadilishwa au kuachwa kabisa.
Maandishi ya Hati
Ўша даврда Лазар исмли бир одам яшарди. Унинг Марям ва Марта исмли икки синглиси бор эди. Лазар, Марта ва Марям Исонинг яқин дўстлари эди. Бир куни Исога Лазар оғир касал эканлигини айтишди. Буни эшитган Исо: “Бу касаллик Лазарнинг ўлимга олиб келмайди. Балки у орқали одамлар Худони улуғлайди” — деди.
Исо дўстларини яхши кўрар эди, лекин Лазар касал эканлигини билганидан сўнг, яна иккин кун ўша жойда қолаверди. Кейин У шогирдларига деди: “Яҳудияга қайтайлик”. Лекин шогирдлар жавоб бердилар: “Устоз, яқиндагина Яҳудияда яшайдиган инсонлар сени ўлдирмоқчи эдилар-ку!”. Исо жавобан: “Дўстимиз Лазар ухлаб қолибди, Мен уни уйғотишим керак” — деди.
Исонинг шогирдлари жавоб қайтардилар: “Устоз, Лазар ухлаб қолган бўлса, демак у яхши бўлиб кетади”. Шунда Исо уларга очиқдан-очиқ гапирди: “Лазар ўлди. Ва ўша вақтда Мен у ерда бўлмаганимдан хурсандман. Чунки энди сизлар аниқ менга ишонасизлар”.
Исо дўстлари яшайдиган қишлоққа етиб келганида, Лазарнинг ўлганига тўрт кун бўлган эди. Марта Исони кутиб олиш учун чиқиб, шундай деди: “Устоз, агар Сен бу ерда бўлганингда, акам ўлмас эди. Лекин Худодан сўраган барча нарсангни У Сенга беришига ишонаман”.
Исо жавоб берди: “Мен — Тирилиш ва Ҳаётман. Ким Менга ишонса, ўлса ҳам яшайди. Менга ишонган ҳар бир одам ҳеч қачон ўлмайди. Ишонасанми?”. Марта жавоб берди: “Ҳа, Устоз! Мен Сен — Худонинг Ўғли, Масиҳ эканлигингга ишонаман”.
Кейин Марям келди. У Исонинг оёқларига йиқилиб: “Устоз, агар Сен шу ерда бўлганингда, акам ўлмаган бўлар эди” — деди. Исо опа- сингиллардан сўради: “Лазарни қаерга қўйдингиз?” Улар: “Қабрга. Бориб қара” — деб жавоб бердилар. Исо йиғлаб юборди.
Қабр ғорда жойлашган бўлиб, унга кириш жойи катта тош билан ёпилган эди. Исо қабрга яқинлашиб: “Тошни ағдаринг” — деди. Аммо Марта жавоб берди: “Лазар ўлганига тўрт кун бўлди. Унинг жасади ҳидланиб қолган”.
Исо жавоб берди: “Агар Менга ишонсанг, Худонинг қудратини кўришингни айтмадимми?”. Одамлар қабрни бекитган тошни орқага сурдилар.
Исо осмонга қараб, шундай деди: “Ота, Мени эшитаётганинг учун Сенга шукурлар айтаман. Сен Мени доим эшитишингни биламан. Аммо буларнинг ҳаммасини шу ерда турган халқ Мени Сен юборганингга ишонишига ёрдам бериш учун айтяпман”. Сўнг Исо баланд овозда: “Лазар, ташқарига чиқ!” — деди.
Лазар қабрдан чиқиб келди! У кафанга ўралган эди. Исо одамларга: “Кафанини ечинглар, уни озод қилинглар!” — деди. Бу мўжизани кўрган кўплаб яҳудийлар Исога ишондилар.
Бироқ яҳудий руҳонийлари ва фарзийлар халқ Исога Масиҳ деб имон келтира бошлашидан хавфсирадилар. Шу сабабдан улар Исони ва Лазарни ўлдириш тўғрисида режа тузиш учун бирга йиғилдилар.