unfoldingWord 07 - Худо Яқубро баракат медиҳад
Samenvatting: Genesis 25:27-35:29
Scriptnummer: 1207
Taal: Tajiki
Gehoor: General
Doel: Evangelism; Teaching
Kenmerke: Bible Stories; Paraphrase Scripture
Toestand: Approved
De scripts dienen als basis voor de vertaling en het maken van opnames in een andere taal. Ze moeten aangepast worden aan de verschillende talen en culturen, om ze zo begrijpelijk en relevant mogelijk te maken. Sommige termen en begrippen moeten verder uitgelegd worden of zelfs weggelaten worden binnen bepaalde culturen.
Tekst van het script
Бародарон калон мешуданд. Эсов шикорро дӯст медошт, Яқуб бошад дар хона буданро дӯст медошт. Исҳоқ Эсовро дӯст медошт, аммо Ривқо Яқубро дӯст медошт.
Як рӯз Эсов аз шикор хело гушна баргашт. Ӯ ба Яқуб гуфт: "Ба ман аз хӯроке, ки тайёр кардӣ бидеҳ". Яқуб ҷавоб дод: "Аввал ваъда бидеҳ, ки ба ман ҳуқуқи фарзандӣ нахустин буданро медиҳӣ". Эсов ваъда дод, ки ин ҳуқуқро ба Яқуб медиҳад. Баъд аз ин Яқуб ба ӯ хӯрок дод.
Исҳоқ мехост баракаташро ба Эсов диҳад, аммо баръакс онро ба Яқуб дод, зеро Ривқо ва Яқуб ӯро фиреб доданд. Яқуб ба назди падари худ рафт ва худро ҳамчун Эсов кард. Вай либосҳои Эсовро пӯшид ва пӯсти бузро ба гардан ва дастҳояш печонд. Исҳоқ пир буд ва базӯр медид ва аз ин рӯ фиребро нафаҳмид.
Яқуб назди Исҳоқ омада гуфт: "Ман Эсов ҳастам. Ман барои он омадаам, ки ту маро баракат диҳӣ". Исҳоқ пашми бузро ламс карда бӯи либосҳоро ҳис кард ва фикр кард, ки ин Эсов аст ва Яқубро баракат дод.
Эсов аз Яқуб нафрат кард, барои он, ки Яқуб бо фиреб баракатеро, ки ба ӯ таалуқ дошт гирифт. Аз ин рӯ Эсов қарор кард, ки пас аз вафоти падараш Яқубро мекушад.
Аммо Ривқо аз нақшаи Эсов хабардор шуд, ӯ ва Исҳоқ Яқубро ба замини дурдаст ба назди хешовандони Ривқо равон карданд.
Яқуб дар онҷо бисёр сол зиндагӣ кард. Дар ин вақт ӯ зан гирифта, соҳиби дувоздаҳ писар ва як духтар шуд. Худо ӯро бисёр бой кард.
Пас аз бист соли зиндагӣ дур аз хонаи худ, Яқуб қарор кард, ки бо оила, хизматгорон ва тамоми молу мулки худ ба Қанъон баргардад.
Яқуб аз Эсов бисёр метарсид, зеро фикр мекард, ки ҳоло ҳам мехоҳад ӯро бикушад. Барои ҳамин, ӯ ҳамчун тӯҳфа ба Эсов рамаи калонӣ ҳайвонотро равон кард. Хизматгорон ҳайвонҳоро ба Эсов оварда гуфтанд: "Бандаи ту Яқуб ин ҳайвонҳоро ба ту тӯҳфа мекунад ва ӯ ба наздикӣ худаш меояд".
Аммо Эсов дигар намехост Яқубро бикушад. Баръакс, аз дидани ӯ бисёр шод шуд. Пас аз он, бародарон дар Қанъон бо сулҳу осоиштагӣ зиндагӣ мекарданд. Пас Исҳок мурд, Яқуб ва Эсов ӯро гӯр карданд. Ваъдаҳое, ки Худо ба Иброҳим дода буд аз Исҳоқ ба Яқуб гузашт.