unfoldingWord 44 - Петрус ва Юҳанно одами маъюбро шифо медиҳанд
Schema: Acts 3-4:22
Numero di Sceneggiatura: 1244
Lingua: Tajiki
Pubblico: General
Scopo: Evangelism; Teaching
Features: Bible Stories; Paraphrase Scripture
Stato: Approved
Gli script sono linee guida di base per la traduzione e la registrazione in altre lingue. Dovrebbero essere adattati come necessario per renderli comprensibili e pertinenti per ogni diversa cultura e lingua. Alcuni termini e concetti utilizzati potrebbero richiedere ulteriori spiegazioni o addirittura essere sostituiti o omessi completamente.
Testo della Sceneggiatura
Як рӯз Петрус ва Юҳанно ба Маъбад рафтанд. Марди маъюб дар назди дарвозаи Маъбад нишаста, пул мепурсид.
Петрус ба он марди маъюб нигаристу гуфт: "Ман пул надорам, ки ба ту диҳам. Аммо ман он чи дорам, ба ту медиҳам. Ба номи Исо, бархез ва роҳ рав"!
Худи ҳамон лаҳза Худо марди маъюбро шифо дод. Ӯ Худоро ҳамду сано хонда, роҳ рафтан ва ҷаҳиданро оғоз кард. Мардум дар ҳавлии маъбад хеле дар ҳайрат монданд.
Мардуми зиёде зуд ҷамъ шуд ва мехостанд одами шифо ёфтаро бинанд. Петрус гуфт: "Ҳайрон нашавед, ки ин шахс сиҳат аст. Мо бо қувват ё адолати худ ӯро шифо надодем. Аммо худи Исо ӯро бо қудрати Худ шифо бахшид, зеро мо ба Ӯ имон дорем.
Ин шумо талаб кардед, ки ҳокими Рум Исоро бикушад. Шумо Онеро, ки ба ҳама ҳаёт медод куштед. Аммо Худо Ӯро аз мурдагон эҳё кард. Шумо намефаҳмидед, ки чӣ кор карда истодаед, аммо вақте, ки шумо ин ҳама корҳоро онҷом додед, он чи пайғамбарон гуфта буданд амалӣ шуданд. Ва онҳо гуфта буданд, ки Масеҳ азоб мекашад ва кушта мешавад. Ва Худо тавре кард, ки ҳамаи ин руй диҳад. Инак тавба кунед ва ба Худо муроҷиат кунед, ки Ӯ гуноҳҳои шуморо бишӯяд".
Коҳинон ва сардорони посбонони маъбад, ки Петрус ва Юҳанноро шунида ба ғазаб омаданд. Онҳо ҳавориёнро қапида ба зиндон партофтанд. Аммо бисёриҳо ба гуфтаҳои Петрус бовар карданд. Ва ҳамон рӯз шумораи касоне, ки ба Исо имон оварда буданд ба 5000 нафар расид.
Рӯзи дигар саркоҳинон, ва муаллимони шариат ва пирон ҷамъ омаданд. Петрус ва Юҳанноро, инчунин марди маъюбро назди онҳо оварданд. Онҳо аз Петрус ва Юҳанно пурсиданд: "Шумо бо кадом қудрат ин маъюбро шифо додед"?
Петрус ба онҳо ҷавоб дод: "Марде ки дар пеши шумо аст, бо қуввати Исои Масеҳ шифо ёфт. Шумо Исоро маслуб кардед, аммо Худо ӯро аз нав эҳё кард! Шумо Ӯро рад кардед, аммо роҳи дигаре барои наҷот ҷуз ба воситаи Исо нест"!
Ҳамаи одамони дар онҷо буда дар ҳайрат буданд, ки чи тавр Петрус ва Юҳанно дилпурона гап мезаданд. Онҳо диданд, ки дар пешашон одамони оддӣ ва бе маълумот ҳастанд, аммо баъд ба хотир оварданд, ки онҳоро бо Исо дидаанд. Он гоҳ коҳинон ва пирон ба Петрус ва Юҳанно гуфтанд: "Агар шумо ба одамон дар бораи он Шахсе, ки Исо ном дошт, нақл кунед, мо шуморо ҷазо медиҳем". Бо ин таҳдид онҳо Петрус ва Юҳанноро озод карданд.