unfoldingWord 09 - ພຣະເຈົ້າເອີ້ນໂມເຊ
Útlínur: Exodus 1-4
Handritsnúmer: 1209
Tungumál: Lao
Áhorfendur: General
Tilgangur: Evangelism; Teaching
Features: Bible Stories; Paraphrase Scripture
Staða: Approved
Forskriftir eru grunnleiðbeiningar fyrir þýðingar og upptökur á önnur tungumál. Þau ættu að vera aðlöguð eftir þörfum til að gera þau skiljanleg og viðeigandi fyrir hverja menningu og tungumál. Sum hugtök og hugtök sem notuð eru gætu þurft frekari skýringar eða jafnvel skipt út eða sleppt alveg.
Handritstexti
ຫຼັງຈາກໂຢເຊບຕາຍ, ຍາດຕິພີ່ນ້ອງຂອງລາວທັງໝົດໄດ້ອາໄສໃນເອຢິບ. ຍາດຕິພີ່ນ້ອງຂອງລາວໄດ້ດໍາລົງຊີວິດຢູ່ທີ່ນັ້ນຫຼາຍປີ ແລະມີລູກຫຼານເພີ່ມຂຶ້ນຫຼາຍ. ພວກເຂົາຖືກເອີ້ນວ່າ ຊາວອິດສະລາເອນ.
ຫຼັງຈາກຫຼາຍຮ້ອຍປີ, ຊາວອິດສະລາເອນມີຈໍານວນຫຼາຍຂຶ້ນຕື່ມກາຍມາເປັນຊົນຊາດໃຫຍ່. ຊາວເອຢິບບໍ່ໄດ້ຈື່ຈໍາໂຢເຊັບ ແລະ ສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ເຮັດເພື່ອພວກເຂົາແຕ່ຢ່າງໃດ. ພວກເຂົາເລີ່ມຢ້ານປະຊາຊົນອິດສະລາເອນ ເພາະວ່າປະຊາຊົນອິດສະລາເອນມີຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍ. ດັ່ງນັ້ນ ຟາໂຣ ຜູ້ທີ່ປົກຄອງເອຢິບໃນເວລານັ້ນ ໄດ້ສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະລ່າເອນເປັນທາດຂອງຊາວເອຢິບ.
ຊາວເອຢິບບັງຄັບໃຫ້ປະຊາຊົນອິດສະລາເອນສ້າງອາຄານຫຼາຍຫຼັງ ແລະ ຈົນເຖິງການສ້າງຕົວເມືອງທັງໝົດ. ການເຮັດວຽກໜັກເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂອງພວກເຂົາທຸກຍາກຫຼາຍ, ແຕ່ພຣະເຈົ້າອວຍພອນພວກເຂົາ, ແລະໃຫ້ພວກເຂົາມີລູກຫຼານເພີ່ມຂຶ້ນ.
ຟາໂຮເຫັນປະຊາຊົນອິດສະລາເອນ ມີເດັກນ້ອຍເພີ່ມຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍ ດັ່ງນັ້ນ ເພິ່ນຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ຄົນຂອງເພິ່ນ ໄປຂ້າເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍທັງໝົດຂອງຊາວອິດສະລາເອນໂດຍການໂຍນລົງໄປໃນແມ່ນໍ້ານາຍ.
ຍິງຊາວອິດສະລາເອນຄົນໜຶ່ງໃຫ້ກໍາເນີດເດັກຊາຍ. ລາວ ແລະ ຜົວຂອງລາວພະຍາຍາມເຊື່ອງເດັກນ້ອຍໄວ້ໃຫ້ດົນເທົ່າທີ່ຈະດົນໄດ້.
ເມື່ອພໍ່ແມ່ຂອງເດັກບໍ່ສາມາດເຊື່ອງລາວໄວ້ໄດ້, ພວກເຂົາເອົາເດັກໃສ່ໃນກະຕ່າ ລອຍຕາມແຄມແມ່ນໍ້ານາຍ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເດັກຖືກຂ້າ. ເອື້ອຍຂອງລາວແນມເບິ່ງວ່າຈະມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນກັບເດັກນັ້ນ.
ລູກສາວຂອງຟາໂລເຫັນກະຕ່ານັ້ນ ແລະ ເບິ່ງວ່າມີຫຍັງຢູ່ໃນ, ເມື່ອລາວເຫັນເດັກນ້ອຍ, ລາວໄດ້ລ້ຽງເດັກຄົນນັ້ນເໝືອນລູກແທ້ໆຂອງລາວ. ລາວຈຶ່ງຈ້າງຍິງຊາວອິດສະລາເອນ ມາດູແລເດັກ ໂດຍບໍ່ຮູ້ວ່າຍິງຄົນນັ້ນເປັນແມ່ແທ້ໆຂອງເດັກນັ້ນ. ເມື່ອເດັກໃຫ່ຍພໍທີ່ບໍ່ຈໍາເປັນໃຫ້ນົມອີກຕໍ່ໄປ, ລາວຈຶ່ງສົ່ງເດັກຄືນໃຫ້ລູກສາວຂອງຟາໂລ, ຊື່ຂອງລາວແມ່ນ ໂມເຊ.
ວັນໜຶ່ງ, ໂມເຊໄດ້ເຕີບໃຫ່ຍຂຶ້ນ, ລາວໄດ້ເຫັນຄົນເອຢິບກໍາລັງຕີທາດອິດສະລາເອນ. ໂມເຊໄດ້ພະຍາຍາມຈະຊ່ວຍທາດຄົນນັ້ນ.
ໂມເຊຄິດວ່າບໍ່ມີໃຜເຫັນ, ລາວຈຶ່ງຂ້າຄົນເອຢິບນັ້ນ ແລະ ຝັງລາວໄວ້. ແຕ່ມີຄົນໜຶ່ງເຫັນເຫດການນັ້ນ.
ເມື່ອຟາໂລຮູ້ໃນສິ່ງທີ່ໂມເຊເຮັດ; ລາວພະຍາຍາມຈະຂ້າໂມເຊ, ລາວໄດ້ແລ່ນໜີອອກຈາກເອຢິບໄປຍັງປ່າເລິກເພື່ອຈະລົບໜີຈາກທະຫານຂອງຟາໂລ.
ໂມເຊກາຍເປັນຄົນລ້ຽງແກະໃນດິນແດນທີ່ຫ່າງໄກຈາກປະເທດເອຢິບ. ລາວໄດ້ແຕ່ງງານກັບຍິງທີ່ຢູ່ໃນດິນແດນນັ້ນ ແລະ ມີລູກຊາຍສອງຄົນ.
ມື້ໜຶ່ງໃນຂະນະທີ່ໂມເຊກໍາລັງລ້ຽງແກະຢູ່, ລາວແນມໄປເຫັນຟຸ່ມໄມ້ທີ່ມີໄຟລຸກ. ແຕ່ຟຸ່ມໄມ້ນັ້ນບໍ່ໄໝ້ ໂມເຊຈຶ່ງຍ່າງໄປທີ່ຟຸ່ມໄມ້ນັ້ນ ເບິ່ງວ່າ ມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນ. ໃນຂະນະທີ່ລາວຍ່າງເຂົ້າໄປໃກ້ຟຸ່ມໄມ້, ສຽງຂອງພຣະເຈົ້າດັງຂຶ້ນວ່າ,”ໂມເຊປົດເກີບຂອງເຈົ້າສາ. ເຈົ້າກໍາລັງຢຶນຢູ່ພື້ນດິນອັນສັກສິດ.”
ພຣະເຈົ້າກ່າວວ່າ, “ເຮົາເຫັນຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງປະຊາຊົນເຮົາ ເຮົາຈະສົ່ງເຈົ້າໄປຫາຟາໂລເພື່ອໃຫ້ເຈົ້າສາມາດນໍາຄົນອິດສະລາເອນອອກມາຈາກການເປັນທາດໃນເອຢິບ. ເຮົາຈະມອບແຜ່ນດິນການາອານໃຫ້ພວກເຂົາ, ແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບອັບຣາຮາມ, ອີຊາກ ແລະ ຢາໂຄບ.”
ໂມເຊຖາມ, “ຖ້າປະຊາຊົນຢາກຮູ້ວ່າໃຜສົ່ງຂ້ານ້ອຍມາ, ຂ້ານ້ອຍຄວນຈະຕອບຢ່າງໃດ?” ພຣະເຈົ້າກ່າວວ່າ, “ເຮົາເປັັນຜູ້ທີ່ເຮົາເປັນ.” ບອກເຂົາເຈົ້າ, ເຮົາເປັນຜູ້ສົ່ງເຈົ້າໄປ ນອກຈາກນັ້ນບອກກັບພວກເຂົາ, ເຮົາແມ່ນ “ຢາເວ”; ພຮະເຈົ້າຂອງບັນພະບຸລຸດຂອງເຈົ້າຄື: ອັບຣາຮາມ ແລະ ຢາໂຄບ. ນີ້ຄືຊື່ຂອງເຮົາຕະຫຼອດການ.
ໂມເຊຢ້ານ ແລະ ບໍ່ຕ້ອງການທີ່ຈະໄປຫາຟາໂລ ເພາະວ່າ ລາວເປັນຄົນເວົ້າບໍ່ເກັ່ງປານໃດ, ດັ່ງນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງສົ່ງອ້າຍຂອງໂມເຊ, ອາໂຣນ ເພື່ອຊ່ວຍລາວ. ພຣະເຈົ້າເຕືອນໂມເຊ ແລະ ອາໂຣນວ່າ ຟາໂລຈະໃຈແຂງ.