Ken Je Mij? - Henk Koelewijn
Eskema: Henk Koelewijn speaks of his encounter with a man called Said, and with God.
Gidoi zenbakia: N002
Hizkuntza: Dutch
Publikoa: General; New Christian
Estiloa: Monolog
Generoa: Personal Stories
Helburua: Evangelism; Teaching
Egoera: Publishable
Gidoiaren Testua
Ken je mij?
Said is geboren in een streng islamitisch land.....
Hij is op 18-jarige leeftijd naar Nederland gevlucht. Hij had meegedaan met protestdemonstraties en daarom werd hij gezocht door de geheime dienst.
Hij heeft ruim 8 jaar in een Asielzoekerscentrum gewacht op een uitslag voor zijn asielaanvraag.
Zijn verzoek werd afgewezen en Said moest terug naar zijn land.
Maar .... zijn vaderland weigert hem een visum te geven, niet meer welkom in eigen land.
Maar hij mag ook niet in Nederland blijven. Een probleem waarvoor men in ons land geen oplossing heeft of wil zoeken. Hij kan wettelijk niet terug en is toch illegaal in ons land.
Hij was op diverse plaatsen, zoals een tentenkamp, een vluchtkerk en zelfs vaak dakloos.
Said is ongewild slachtoffer van een partijpolitiek steekspel en zwerft van de ene plaats naar de andere. Meestal op ongure plaatsen in onveilige buurten.
Jaren geleden toen ik nog maar een jaar of 6 was hoorde ik al die verhalen van Jezus en dat maakte diepe indruk op me. En ik zei dan vaak dat ik Hem zo graag eens zou willen zien en zou willen voelen en ‘m zou willen kennen. Maar men zei dan dat kan niet ventje, dat kan pas als je gestorven bent.
Ongeveer vijftig jaar na die verhalen kwam ik Said tegen in een onveilige, smerige buurt in een grote stad. Hij liep op me af met in zijn handen een McDonald bekertje koffie.
Hij zag er vies en smerig uit. Zijn kleren waren gescheurd en vuil, zijn handen zwart en er zat zelfs viezigheid in zijn baard.
Hij schreeuwde naar de mensen,...... zelfs naar mensen die er helemaal niet waren.
'Die is lichtelijk schizofreen', dacht ik.
Hij zag mij ook en riep: 'Meneer, meneer u wil beetje koffie van mij?
Nou, daar zat ik niet echt op te wachten en ik schrok omdat ie ‘t aan mij vroeg.
Maar ik deed het wèl, ik kon en wilde hem niet teleurstellen.
Ik gaf hem de beker terug nadat ik er met allerlei bijgedachten een klein slokje van had genomen en ik zei schijnheilig: 'Wat leuk joh, je geeft zomaar koffie aan mensen die je helemaal niet kent. Hoe kom je daar eigenlijk bij?En hij zei: 'Meneer, vandaag de koffie is veel meer lekker en veel meer beter dan giesteren. En als de God mij heel goed geeft, dan moet iek delen met jou, Hij heeft gezegd'.
Ik dacht meteen: 'Oh, nee he, nou gaat hij vast en zeker proberen mij geld af te troggelen'.
En Ik zei: 'Jij wilt er zeker iets voor terug, he'.
Hij antwoordde: 'Ja, meneer, u wil mij hug geven. U wil mij knoefelen?'.
Ik kon niet weigeren en sloeg met tegenzin mijn armen om hem heen. En weet je, hij stonk echt.
Hij greep mij ook vast en ik dacht: 'Die laat me nooit meer los'.
Voorbijgangers keken heel verbaasd naar ons en vooral naar mij, en ik... Ik geneerde me en dat gevoel werd steeds erger.
Maar plotseling hoorde ik een stem tegen mij zeggen:
'Ik was hongerig en heb jij mij te eten gegeven? Ik was naakt en heb jij mij kleren gegeven?
Ik was dakloos en heb jij mij onderdak gegeven?
Ik ben nu een vluchteling en jij hebt mij veilig in je armen genomen en me gehugged!
Toen begreep ik plotseling dat ik eigenlijk Jezus in mijn armen had ... en op ’t zelfde moment begreep ik dat ik helemaal niet hoefde te wachten tot ná mijn dood om Jezus te kunnen ontmoeten.
Nee, want Hij komt zelf naar ons toe en Hij vraagt ons vaak via mensen die wij nooit zouden hebben uitgekozen.
Said heeft inmiddels Jezus leren kennen en heeft zich ook laten dopen, omdat zoals hij letterlijk zei: ' Iek moest in mijn land naar een god bidden die alleen voor zelf mijn bloed wilde hebben.
Iek wil nu dopen want iek ken nu Jezus, en die God heeft bloed voor mij gegeven.!